ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับประเทศฟิลิปปินส์

ตราแผ่นดิน

ตราแผ่นดินของฟิลิปปินส์ (Coat of Arms of the Philippines) มีลักษณะเป็นพระอาทิตย์มีรัศมีแปดแฉกซึ่งแสดงถึงจังหวัดทั้งแปด (บาตันกัส บูลาจัน กาวิเต มะนิลา ลากูนา นูเอวา เอจิยา ปัมปางาและตาร์ลัก) ซึ่งอยู่ภายใต้กฎอัยการศึกระหว่างการปฏิวัติฟิลิปปินส์ และดาวห้าแฉกสามดวงแสดงถึงเขตทางภูมิศาสตร์หลักสามแห่งคือลูซอน วิซายา และ มินดาเนา พื้นสีน้ำเงินทางด้านซ้ายมีนกอินทรีของสหรัฐอเมริกาและพื้นสีแดงทางด้านขวามีสิงโตของสเปน ซึ่งแสดงถึงประวัติศาสตร์ในการเป็นอาณานิคม การออกแบบนี้คล้ายกับการออกแบบโดยเครือรัฐแห่งฟิลิปปินส์เมื่อ พ.ศ. 2483

คำที่อยู่ในผ้าแถบมีการเปลี่ยนแปลงไป ตั้งแต่ฟิลิปปินส์ได้รับเอกราช จากการได้รับเอกราชเมื่อ พ.ศ. 2489 – 2515 จนถึงเฟอร์ดินาน มาร์กอสประกาศกฎอัยการศึก ผ้าแถบมีคำว่า "REPUBLIC OF THE PHILIPPINES." จาก พ.ศ. 2522 จนถึงการสิ้นสุดอำนาจของมาร์กอสเมื่อ พ.ศ. 2529 ในผ้าแถบมีคำว่า "ISANG BANSA ISANG DIWA" (หนึ่งชาติ หนึ่งสปิริต) เมื่อมาร์กอสสิ้นสุดอำนาจลง ในผ้าแถบเปลี่ยนไปใช้คำว่า "REPUBLIKA NG PILIPINAS" ใน พ.ศ. 2541 รูปนกอินทรีและสิงโตถูกตัดออกไป แต่ตราที่ถูกดัดแปลงนี้ไม่ได้ใช้อย่างแพร่หลาย

ธงชาติ

ธงชาติฟิลิปปินส์ (ตากาล็อก: Pambansang Watawat ng Pilipinas) มีลักษณะเป็นธงสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 1 ส่วน ยาว 2 ส่วน ตอนต้นธงเป็นรูปสามเหลี่ยมสีขาว ภายในมีรูปดวงอาทิตย์รัศมี 8 แฉก ล้อมด้วยดาวห้าแฉก 3 ดวง ตามมุมของรูปสามเหลี่ยม รูปเหล่านี้เป็นสีทอง ส่วนทีเหลือของธงนั้นเป็นแถบแบ่งครึ่งตามด้านยาวของธง ครึ่งบนพื้นสีน้ำเงิน ครึ่งล่างพื้นสีแดง หากแถบทั้งสองสีนี้สลับตำแหน่งกัน คือ แถบสีแดงอยู่บน แถบสีน้ำเงินอยู่ตอนล่าง แสดงว่าประเทศฟิลิปปินส์อยู่ในภาวะสงคราม

ชื่อทางการ                            : สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (Republic of the Philippines)

เมืองหลวง                            : มะนิลา (Manila)

ศาสนาประจำชาติ                   : ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก

ดอกไม้ประจำชาติ                   : พุดแก้ว (Sampaguita Jasmine)

วันชาติ                                 : 12 มิถุนายน

วันที่เป็นสมาชิกอาเซียน           : 8 สิงหาคม พ.ศ.2510 (สมาชิกก่อตั้ง)

ภาษาประจำชาติ                     : ภาษาฟิลิปิโน

ภาษาราชการ                         : ภาษาฟิลิปิโน และภาษาอังกฤษ

เพลงชาติฟิลิปปินส์

ประวัติศาสตร์ประเทศฟิลิปปินส์

ประวัติศาสตร์ฟิลิปปินส์

ยุคก่อนประวัติศาสตร์

     หลักฐานทางโบราณคดีและโบราณชีววิทยาบ่งบอกว่ามีมนุษย์โฮโมเซเปียนส์ เคยอาศัยอยู่ในเกาะปาลาวันตั้งแต่ประมาณ 50,000 ปีก่อน ชนเผ่าที่พูดภาษาในตระกูลออสโตรนีเซียนซึ่งมีถิ่นกำเนิดอยู่บนเกาะฟอร์โมซา (Formasa) หรือไต้หวันในปัจจุบันได้อพยพโดยทางเรือเข้ามาตั้งรกรากในหมู่เกาะฟิลิปปินส์ และจัดตั้งเส้นทางเครือข่ายการค้ากับเอเชียอาคเนย์ส่วนที่เหลือทั้งหมดตั้งแต่ 5,000 ปีก่อนคริสตกาล สภาพดั่งเดิมของฟิลิปปินส์ อยู่ในสภาพของยุคหินใหม่ ยังไม่ได้รับอิทธิพลของอารยธรรมอินเดียและจีน ดังเช่นประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ชนชาวพื้นเมืองดั่งเดิมเป็นชนเชื้อสายอินโดนีเซีย – มาเลย์เซีย ซึ่งอพยพเข้ามาตั่งถิ่นฐานบริเวณเกาะต่าง ๆ ของฟิลิปปินส์ การมาตั้งถิ่นฐานนั้น มาโดยเรือเป็นกลุ่ม ๆ แต่ละกลุ่มแยกย้ายไปตั้งหมู่บ้านเรีนกว่า บารังไก (Barangay) ตามชื่อเรือที่ใช้อพยพมา มีหัวหน้าหมู่บ้านเรียกว่า ดาดู (Datu) ซึ่งเคยเป็นกัปตันเรือ การตั้งหมู่บ้านจะกระจายไปตามเกาะ ทำให้การติดต่อระหว่างกันไม่ค่อยมี ส่วนในด้านการปกครองนั้นเป็นแบบพ่อปกครองลูก โครงสร้างทางการปกครองเป็นแบบง่าย ๆ มี 4 ชนชั้นคือ ดาตู แลครอบครัว ขุนนาง อิสระชน ทาส ในส่วนของกฎหมายและกฎระเบียบการปกครองนั้นยังไม่มี สถาบันที่สำคัญคือ ศาสนา ซึ่งมีพ่อมดหมอผีเป็นผู้มีอิทธิพลในสังคม จากการนับถ่อศาสนาเป็นแบบ นับถือภูตผี บูชาธรรมชาติ พวกเขาเชื่อว่ามีพระผู้สร้างโลกสูงสุด คือ บาฮารา (Bathala) และบาอารามีสาวก ฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว เรียกว่า ดิวาทาส (Diwatas) เป็นผู้กำหนดการประกอบพิธีบวงสรวง เทพฝ่ายดีและฝ่ายชั่วคือ พ่อมด หมอผี ว่าจะประกอบพิธีเมื่อไหร่ ที่ใด สถานที่ประกอบพิธีนั้นไม่มีเฉพาะ พ่อมด หมอผีจะเป็นผู้กำหนด ที่เป็นดังนี้เพราะสภาพภูมิศาสตร์ และสภาพธรรมชาติของหมู่เกาะ ซึ่งฟิลิปปินส์นั้นมีภัยธรรมชาติอยู่เนือง ๆ จึงทำให้พ่อมด หมอผีมีอิทธิพลต่อประชาชนมาก และมากกว่าหรือเท่ากับดาตู อีกทั้งยังได้รับค่าประกอบพิธี เครื่องเส้นสังเวยจากประชาชนเป็นจำนวนมาก ทางด้านเศรษฐกิจนั้น ประชาชนทำการเกษตรและการประมง ไม่มีการค้าขาย มีแต่การแลกเปลี่ยนสินค้า และไม่มีการใช้เงินตรา นาน ๆ ครั้งจะมีพ่อค้าต่างชาติแวะมาจอดเรือแลกเปลี่ยนสินค้า

ยุคอิสลาม

นับแต่คริสต์ศตวรรษที่ 9 ศาสนาอิสลามได้แผ่เข้าสู่หมู่เกาะทางตอนใต้ของฟิลิปปินส์หรือมานบูลาส แล้วครั้นถึงปี ค.ศ. 1380 ชาวมุสลิมก็สามารถสถาปนารัฐอิสลามขึ้นในหมู่เกาะซูลู โดยมีนักเผยแผ่ศาสนาที่ชื่อ ชันค์ ชะรีฟ กะรีม มัคดุม เข้ามาเผยแผ่อิสลามในหมู่เกาะต่างๆ ของซูลู ก่อนหน้านั้นเป็นเวลานาน จนกระทั่ง ซัยยิด อบูบักร อิบนุ ชะรีฟ มุฮำหมัด อิบนิ อะลี อิบนี ซัยบิลอาบีดีน ได้เดินทางจากรัฐสุลต่านแห่งยะโฮร์ (Johor) มายังหมู่เกาะซูลูในราวปี ค.ศ. 1450 ซัยยิด อบูบักรได้มาถึงซูลูหลังจากรายา บะกินดา จากมินังกะเบา สุมาตรา ได้ลงพำนัก และเผยแผ่ศาสนาอิสลามในหมู่เกาะซูลูเป็นเวลาหลายปีมาแล้ว ซัยยิด อบูบักรได้สมรสกับบุตรีของรายาบะกินดา ที่มีนามว่า ประไหมสุหรี เมื่อรายาบะกินดา สิ้นชีวิต ซัยยิด อบูบักร ก็กลายเป็นผู้สืบทอดอำนาจและได้รับการขนานนามว่า สุลต่านแห่งซูลู

ยุคอาณานิคมสเปน

เฟอร์ดินานด์ มาเจลลัน มาถึงหมู่เกาะฟิลิปปินส์ในปี ค.ศ. 1521 (พ.ศ. 2064) มีเกล โลเปซ เด เลกัซปี มาถึงฟิลิปปินส์ในปี ค.ศ. 1565 (พ.ศ. 2108) และตั้งชุมชนชาวสเปนขึ้น ซึ่งนำไปสู่การตั้งอาณานิคมในเวลาต่อมา หลังจากนั้น นักบวชศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกได้แปรศาสนาของชาวเกาะทั้งหมดให้หันมานับถือศาสนาคริสต์ ในช่วง 300 ปีนับจากนั้น กองทัพสเปนได้ต่อสู้กับเหตุการณ์กบฏต่าง ๆ มากมาย ทั้งจากชนพื้นเมืองและจากชาติอื่นที่พยายามเข้ามาครอบครองอาณานิคม ซึ่งได้แก่ อังกฤษ จีน ฮอลันดา ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น และโปรตุเกส สเปนสูญเสียไปมากที่สุดในช่วงที่อังกฤษเข้าครอบครองเมืองหลวงเป็นการชั่วคราวในช่วงสงครามเจ็ดปี (Seven Years' War) หมู่เกาะฟิลิปปินส์อยู่ใต้การปกครองของสเปนในฐานะอาณานิคมของสเปนใหม่ (New Spain) นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1565 (พ.ศ. 2108) ถึงปี ค.ศ. 1821 (พ.ศ. 2364) และนับจากนั้นฟิลิปปินส์ก็อยู่ใต้การปกครองของสเปนโดยตรง การเดินเรือมะนิลาแกลเลียน (Manila Galleon) จากฟิลิปปินส์ไปเม็กซิโก เริ่มต้นขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 16 และหมู่เกาะฟิลิปปินส์เปิดตัวเองเข้าสู่การค้าโลกในปี ค.ศ. 1834

ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับฟิลิปปินส์/ประชากร

ศาสนา/ภาษาประจำชาติ

จากข้อมูลในปี พ.ศ. 2556 พบว่า ฟิลิปปินส์มีประชากรอยู่ราว 98 ล้านคน โดยร้อยละ 83 นับถือศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาธอลิก, ร้อยละ 9 นับถือศาสนาคริสต์ นิกายโปรเตสแตนท์ อีกร้อยละ 5 นับถือศาสนาอิสลาม และที่เหลือนับถือสิ่งศักดิ์สิทธิตามความเชื่อต่าง ๆ ชาวฟิลิปปินส์ใช้ภาษาฟิลิปิโน (Filipino) และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการ โดยมีภาษาประจำชาติคือ ภาษาตากาล็อก และมีดอกพุดแก้ว (Sampaguita Jasmine) เป็นดอกไม้ประจำชาติ วันชาติของฟิลิปปินส์ ตรงกับวันที่ 12 มิถุนายน ของทุกปี

ดอกพุดแก้ว (Sampaguita Jasmine)

ประชากร

         ชาวฟิลิปปินส์ในปัจจุบัน มีรูปร่างหน้าตาคล้ายพวกมองโกล ผสมผสาน มีผิวสีน้ำตาล แต่บางกลุ่มมีผิวค่อนข้างขาว ซึ่งการที่ชาวฟิลิปปินส์มีลักษณะที่แตกต่างกันนี้เป็นผลสืบเนื่องมาจากความซับซ้อนของเผ่าพันธุ์ อันเกิดจากการผสมผสาน ระหว่างเชื้อชาติต่าง ๆ ทั้งจากชนเผ่าดั้งเดิม ซึ่งเป็นมนุษย์ชวา (Java man) ที่อาศัยอยู่ตามหมู่เกาะฟิลิปปินส์มาตั้งแต่ยุคน้ำแข็ง (Ice Age) ร่วมถึงชนเผ่าอินโดนีเซีย ที่ได้เดินทางเข้ามาอาศัยอยู่บนเกาะฟิลิปปินส์ จนกลายเป็นชนเผ่าพื้นเมืองในปัจจุบัน นอกจากนี้ยังมีชาวต่างชาติอีกหลายกลุ่มที่เข้ามาอาศัยตั้งรกรากอยู่ที่เกาะฟิลิปปินส์ เช่น ชาวมาเลย์ ชาวจีน ชาวสเปน ชาวโปรตุเกส ชาวฮอลันดา และชาวอังกฤษ เป็นต้น

           ทั้งนี้ ประชากรส่วนใหญ่ คือร้อยละ 60 ประกอบอาชีพเกษตรกร แต่เนื่องจากภูมิประเทศเป็นหมู่เกาะ พื้นที่เพาะปลูกมีเพียง 15-27% เท่านั้น ดังนั้น ชาวฟิลิปปินส์จึงนิยมทำเกษตรกรรมแบบขั้นบันได ขณะที่ชาวฟิลิปปินส์อีกกลุ่มหนึ่งจะนิยมไปประกอบอาชีพในต่างประเทศ ทำให้ฟิลิปปินส์พึ่งพารายได้จากแรงงานฟิลิปปินส์ในต่างประเทศ เพื่อการพัฒนาประเทศเป็นส่วนใหญ่

ชุดประจำชาติของประเทศฟิลิปปินส์

          ผู้ชายจะนุ่งกางเกงขายาวและสวมเสื้อที่เรียกว่า บารอง ตากาล็อก (barong Tagalog) ซึ่งตัดเย็บด้วยผ้าใยสัปปะรด มีบ่า คอตั้ง แขนยาว ที่ปลายแขนเสื้อที่ข้อมือจะปักลวดลาย ส่วนผู้หญิงนุ่งกระโปรงยาว ใส่เสื้อสีครีมแขนสั้นจับจีบยกตั้งขึ้นเหนือไหล่คล้ายปีกผีเสื้อ เรียกว่า บาลินตาวัก (balintawak)

บารอง ตากาล็อก - ประเทศฟิลิปินส์

บาลินตาวัก - ประเทศฟิลิปินส์

ลักษณะทางภูมิศาสตร์

ภูมิศาสตร์

ฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่ประกอบไปด้วยเกาะน้อยใหญ่ที่มีมากถึง 7,107 เกาะ ซึ่งเมื่อรวมแล้วจะมีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 300,000 ตารางกิโลเมตร (เป็นพื้นดิน 298,170 ตารางกิโลเมตร) ถ้าลองเทียบขนาดแล้วก็จะมีขนาดประมาณ 3 ใน 5 ของประเทศไทย ประเทศแห่งนี้ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก ทางทิศเหนือและทิศตะวันตกติดกับทะเลจีนใต้ ทางทิศใต้และทิศตะวันออกติดกับมหาสมุทรแปซิฟิก

ภูมิประเทศ

         หมู่เกาะของฟิลิปปินส์จะเป็นหมู่เกาะของเทือกเขาหินใหม่ ทำให้มักเกิดแผ่นดินไหวและภูเขาไฟระเบิดอยู่บ่อยครั้ง และในปัจจุบันนี้ก็ยังมีภูเขาไฟที่พร้อมจะปะทุอยู่อย่างน้อย 22 ลูก โดยเฉพาะภูเขาไฟมายอน (Mayon) พินาตูโบ (Pinatubo) และทาล (Taal) นอกจากนี้ฟิลิปปินส์ยังมีที่ราบแคบๆ ซึ่งจะมีที่ราบที่สำคัญก็คือ ที่ราบตอนกลางของเกาะลูซอนที่เรียกว่า ที่ราบมะนิลา ถือเป็นที่ราบที่ใหญ่ที่สุด

      ฟิลิปปินส์แบ่งออกเป็น 3 หมู่เกาะหลักๆ คือ ลูซอน (Luzon) เป็นหมู่เกาะทางตอนเหนือของประเทศ วิสายาส์ (Visayas) อยู่ทางตอนกลางของประเทศ และ มินดาเนา (Mindanao) อยู่ทางตอนใต้

นาขั้นบันไดแห่งเทือกเขาฟิลิปปินส์

เกาะโบราไกย์

เมืองหลวงประเทศฟิลิปปินส์

ภูมิอากาศ

ฟิลิปปินส์ตั้งอยู่ในพื้นที่มรสุมเขตร้อน มี 3 ฤดูกาลคือ 

ฤดูร้อน (ช่วงเดือนมีนาคม - พฤษภาคม)

ฤดูฝน (ช่วงเดือนมิถุนายน - ตุลาคม)

ฤดูหนาว (ช่วงเดือนพฤศจิกายน - กุมภาพันธ์)

เศรษฐกิจ

 หน่วยเงินตรา

เปโซ โดย 1 เปโซ มีค่าราว 2.40 บาท (ข้อมูล ณ วันที่ 13 พฤศจิกายน 2556) 

ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) 

  423.7 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ข้อมูลเมื่อ พ.ศ. 2555) โดยมี GDP รายหัวอยู่ที่ 4,300 ดอลลาร์สหรัฐ (ข้อมูลเมื่อ พ.ศ. 2555)

สินค้าส่งออกที่สำคัญ

สินค้าส่งออกที่สำคัญของฟิลิปปินส์มีหลายประเภท ประกอบด้วย ผลิตภัณฑ์สารกึ่งตัวนำและอุปกรณ์ไฟฟ้า, อุปกรณ์การขนส่ง, เสื้อผ้าสำเร็จรูป, ผลิตภัณฑ์ทองแดง, ผลิตภัณฑ์จากปิโตรเลียม, น้ำมันมะพร้าว และผลไม้  โดยมีมูลค่าการส่งออก 50.96 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ข้อมูลเมื่อ พ.ศ. 2555) คู่ค้าที่สำคัญคือ ญี่ปุ่น, สหรัฐฯ, ฮ่องกง, สิงคโปร์, จีน และเกาหลีใต้

สินค้านำเข้าที่สำคัญ

ฟิลิปปินส์มีการนำเข้าสินค้าประเภท ผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้า, แร่เชื้อเพลิง, เครื่องจักรและอุปกรณ์การขนส่ง, เหล็กและเหล็กกล้า, สิ่งทอ, ธัญพืช, เคมีภัณฑ์ และพลาสติก โดยมีประเทศคู่ค้าที่สำคัญคือ สหรัฐฯ, ญี่ปุ่น, ไต้หวัน, สิงคโปร์, จีน, เกาหลีใต้ , ไทย, อินโดนีเซีย และมาเลเซีย

อาหารการกิน

อาหารฟิลิปปินส์

    อาหารฟิลิปปินส์ ประกอบด้วยอาหาร วิธีการเตรียมและประเพณีการรับประทานอาหารที่เป็นเอกลักษณ์ของประเทศฟิลิปปินส์ รูปแบบของการทำอาหารและอาหารที่เกี่ยวข้องมีการพัฒนาตลอดระยะหลายศตวรรษจากวัฒนธรรมดั้งเดิมของกลุ่มชนที่พูดภาษาในตระกูลออสโตรนีเซียนผสมกับอาหารสเปนและโปรตุเกส จีน อเมริกัน และอาหารอื่น ๆ ในเอเชียที่ปรับให้เข้ากับส่วนผสมพื้นเมืองและความนิยมในท้องถิ่น

     อาหารมีตั้งแต่ง่ายมาก เช่น ปลาทอดเค็มและข้าวและอาหารที่มีความประณีต อาหารยอดนิยมฟิลิปปินส์ยอดนิยมได้แก่ เลโชน (lechón หมูย่างทั้งตัว), ลองกานีซา (longganisa ไส้กรอกฟิลิปปินส์) ตาปา (tapa ทำจากเนื้อวัว) ตอร์ตา (torta ไข่เจียว) อะโดโบ (adobo ไก่และ / หรือหมูต้มในกระเทียม น้ำส้มสายชู น้ำมัน และซอสถั่วเหลืองเคี่ยวจนแห้ง) กัลเดเรตา (kaldereta สตูว์เนื้อในซอสมะเขือเทศ) เมชาโด (mechado เนื้อ ปรุงกับถั่วเหลืองและซอสมะเขือเทศ)โปเชโร (pochero กล้วยและเนื้อในซอสมะเขือเทศ) อะฟริตาดา (afritada ไก่หรือหมูในซอสมะเขือเทศกับผัก) กาเร-กาเร (kare - kare หางวัว และผักสุกในซอสถั่วลิสง) พาตากรอบ (ขาหมูทอด )ฮาโมนาโด (hamonado หมูหวานในซอสสับปะรด) อาหารทะเลในน้ำซุปรสเปรี้ยว ปันสิท( pancit ก๋วยเตี๋ยว) และลุมเปีย (lumpia ปอเปี๊ยะสดหรือทอด)

หมูทอดอโดโบ้

อโดโบ้ - ประเทศฟิลิปปินส์

          อโดโบ้ (Adobo) เป็นอาหารยอดนิยมของประเทศฟิลิปปินส์ ทำจากเนื้อหมู หรือเนื้อไก่ ที่ผ่านการหมัก และปรุงรส โดยจะใส่น้ำส้มสายชู ซีอิ๊วขาว กระเทียมสับ ใบกระวาน พริกไทยดำ นำไปทำให้สุกโดยอบในเตาอบ หรือทอด แล้วนำมารับประทานกับข้าวสวยร้อน ๆ

        ในอดีตอาหารจานนี้เป็นที่นิยมในหมู่นักเดินทาง เนื่องจากส่วนผสมของอโดโบ้สามารถเก็บรักษาไว้ได้นาน เหมาะสำหรับพกไว้เป็นเสบียงอาหารระหว่างการเดินทาง ซึ่งปัจจุบันอโดโบ้ได้กลายเป็นอาหารยอดนิยมที่นำมารับประทานกันได้ทุกที่ทุกเวลา

การท่องเที่ยว

ในด้านการท่องเที่ยว ฟิลิปปินส์มีสถานที่ท่องเที่ยวที่หลากหลายทั้งภายในเมือง และสถานที่ท่องเที่ยวตามธรรมชาติในหมู่เกาะต่าง ๆ ดังเช่น เกาะโบราเคย์ (Boracay Island) ซึ่งได้รับการประกาศให้เป็นเกาะที่สวยที่สุดในโลก ที่นักท่องเที่ยวจะได้พบกับชายหาดชั้นเยี่ยมหลายหาด เช่น หาดยาพัค ซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องของเปลือกหอยที่ขาวสะอาด หรือจะเป็นจุดชมพระอาทิตย์ตกดินยอดนิยมอย่างหาดไวท์ รวมทั้งหากบาลิงไฮที่ค่อนข้างจะมีความเป็นส่วนตัวสูง เหมาะสำหรับคู่รักฮันนีมูนอย่างที่สุด

           นอกจากนี้ยังมี เกาะปาลาวัน (Palawan Island) ซึ่งเป็นเหมือนศูนย์กลางของนักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบในธรรมชาติ ดึงดูดผู้คนให้มาเยือนด้วยท้องทะเลกันงดงามและหาดทรายขาวสะอาดอันเป็นเอกลักษณ์ ยิ่งไปกว่านั้น ในเกาะปาลาวันยังเป็นสถานที่ดำน้ำยอดนิยมเพื่อดำชมปะการังและสัตว์ต่าง ๆ ใต้ท้องทะเลอีกด้วย 

           และสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวภายในเมือง กรุงมะนิลา ก็คือจุดหมายหนึ่งที่จะพลาดไม่ได้ เพราะในเมืองหลวงของฟิลิปปินส์แห่งนี้ มีกลิ่นอายของทั้งความเก่าแก่และความทันสมัยปะปนกันอยู่ โดยสถานที่ยอดนิยมคือบริเวณที่มีกำแพงล้อมที่เรียกว่า อินทรามูรอส(Intramuros) ซึ่งเป็นเมืองหลวงในสมัยที่อยู่ใต้อาณานิคมของสเปนอินทรามูรอสยังคงรักษาคุกใต้ดินและห้องเก็บดินปืนเก่าแก่เอาไว้ 

           ภายในเมืองแห่งนี้ยังมีพิพิธภัณฑ์ ร้านค้า สวนสาธารณะและโบสถ์ต่าง ๆ มากมาย โดยแหล่งช้อปปิงที่มีชื่อเสียงที่สุดของกรุงมะนิลาก็คงหนีไม่พ้น มาคาติ (Makati) ย่านธุรกิจชั้นนำของกรุงมะนิลา ที่มีโรงแรมระดับ 5 ดาวมากมาย รวมไปถึงห้างสรรพสินค้าใหญ่ ๆ ถึง 4 แห่ง และร้านค้าปลีกย่อยอีกมากมาย

           ส่วนใครที่ชื่นชอบสถานที่ทางประวัติศาสตร์ ขอแนะนำให้เดินทางไปยัง สวนไรซาล (Rizal Park) หรือ ลูเนตา (Luneta) ซึ่งเป็นที่ตั้งของอนุสาวรีย์ โฮเซ่ ไรซาล (Jose Rizal) ผู้นำในการปลดแอกฟิลิปปินส์จากสเปนในช่วง พ.ศ. 2439-2441 และในบริเวณเดียวกันก็เป็นจุดที่ฟิลิปปินส์ประกาศอิสรภาพเหนือสหรัฐอเมริกาในปี  พ.ศ. 2484 ด้วย

10 สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจ

1. อุทยานธรรมชาติปะการังตุบบาตาฮา (Tubbataha Reef)

           ใครที่ชื่นชอบการดำน้ำชมปะการัง อย่าลืมแวะเวียนมาที่ทะเลซูลู (Sulu Sea) เพราะมันเป็นที่ตั้งของอุทยานธรรมชาติปะการังตุบบาตาฮา ปะการังวงแหวนอันสวยงามและมีขนาดใหญ่ อีกทั้งยังคงความสมบูรณ์ รวมทั้งมีปลาทะเลมากมายหลายสายพันธุ์ โดยอุทยานแห่งชาติปะการังตุบบาตาฮาจะเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามาดำน้ำชมปะการังในช่วงเดือนเมษายนถึงเดือนมิถุนายน นั่นก็เพราะว่าช่วงเวลาดังกล่าวทะเลมีคลื่นลมสงบนั่นเอง

 2. โบสถ์ซานอากุสติน (San Agustin Church)

           โบสถ์ซานอากุสติน ตั้งอยู่ในกรุงมะนิลา และยังเป็นโบสถ์อันเก่าแก่ซึ่งถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1589 ชาวบ้านเชื่อกันว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์มากที่สุดแห่งหนึ่ง เนื่องจากเคยเกิดแผ่นดินไหวถึงเจ็ดครั้งและไฟไหม้อีกสองครั้ง ทว่าโบสถ์ซานอากุสตินยังคงรอดพ้นมาได้และคงสภาพที่สมบูรณ์เช่นเดิม ด้านสถาปัตยกรรมนั้น ภายนอกของโบสถ์ทำจากหินส่วนภายในได้รับอิทธิพลการตกแต่งแบบเม็กซิกัน ดังจะเห็นได้จากการออกแบบไม้กางเกงและจิตรกรรมฝาผนังโดย Giovanni Dibella และ Cesare Alberoni สองศิลปินชาวอิตาเลียนที่ได้บรรจงวาดไว้เมื่อปี ค.ศ. 1800

 3. ภูเขาไฟมายอน (Mayon Volcano)

           ภูเขาไฟมายอน ขึ้นชื่อว่าเป็นสถานที่สวยงามซึ่งแฝงไปด้วยอันตราย เพราะมันเป็นภูเขาไฟที่มีการปะทุบ่อยที่สุดในฟิลิปปินส์ โดยมีการปะทุถึง 49 ครั้งในรอบ 400 ปี แต่ครั้งร้ายแรงที่สุดเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1814 เป็นการปะทุแบบทำลายล้างและมีลาวาไหลไปทั่วซึ่งจะเห็นได้จากลาวาที่แข็งตัวจนกลายเป็นหินอยู่รอบพื้นที่ ทว่าความสวยงามของรูปทรงและจุดชมวิวบนยอดเขาทำให้นักท่องเที่ยวมักจะเสี่ยงขึ้นมาตั้งแคมป์, ปีนเขา และเดินป่าเพื่อชมความงดงามของธรรมชาติ นอกจากนี้ยังมีซากปรักหักพังของโบสถ์อันเก่าแก่ที่ถูกทำลายโดยลาวา และยังคงเป็นจุดสำคัญที่นักท่องเที่ยวนิยมมาแชะภาพคู่

 4. เกาะมาลาปาสกัว (Malapascua Island)

           เกาะมาลาปาสกัว เป็นเกาะเล็ก ๆ ที่มีบรรยากาศเงียบสงบ ส่วนใหญ่เป็นชาวประมงที่อาศัยอยู่บนเกาะแห่งนี้ นักท่องเที่ยวจึงนิยมมาพักผ่อนหย่อนใจด้วยการดำน้ำตื้นหรือดำน้ำลึกเพื่อชมปะการัง นอกจากนี้มันยังเป็นที่ซึ่งคุณจะพบกับสัตว์ประจำถิ่นอย่าง ฉลามหางยาว, ปลากระเบนแมนตา และปลาฉลามหัวค้อนได้แบบง่าย ๆ หรือใครอยากจะชิลไปกับการเดินรับลมหรือนอนอาบแดดบนชาดหายสีขาวก็เป็นไอเดียที่ดี ที่สำคัญยังมีสวนมะพร้าวมากมาย คุณจึงสดชื่นไปกับการดื่มน้ำมะพร้าวรสชาติหอมหวาน แค่คิดก็ฟินสุด ๆ แล้ว

 5. เมืองเปอร์โต กาเลรา (Puerto Galera)

           เมืองเปอร์โต กาเลรา เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ริมฝั่งทางตอนใต้ของกรุงมะนิลา และมันยังมีชายหาดที่ที่สวยงามขึ้นชื่อว่าต้องมาเยือนสักครั้ง เพราะนอกจากหาดทรายขาวที่ทอดยาวขนานกับชายฝั่งแล้ว ยังมีสัตว์น้ำทะเลหลากหลายชนิดที่จะทำให้คุณเพลิดเพลินไปกับความสวยงามของมัน และที่พลาดไม่ได้เลย คือ หาด Muelle ที่โด่งดังเรื่องการดำน้ำชมปะการังและการล่องเรือชมความสวยงามรอบเกาะ หรือใครที่กำลังหาสถานที่สำหรับดินเนอร์กับคนรัก ที่นี่ก็มีร้านอาหารมากมายไว้รองรับนักท่องเที่ยว อีกทั้งยังมีบาร์และร้านรวงหลายแห่งด้วยเช่นกัน คุณจึงไม่เบื่อเลยกับการใช้วันหยุดยาวที่เปอร์โต กาเลรา

 6. อุทยานแห่งชาติแม่น้ำใต้ดินปวยร์โตปรินเซซา (Puerto Princesa Underground River)

           อุทยานแห่งชาติแม่น้ำใต้ดินปวยร์โตปรินเซซา ตั้งอยู่ทางชายฝั่งด้านเหนือของเกาะปาลาวัน และยังถือเป็นสวรรค์ของนักท่องเที่ยว เพราะนอกจากบรรยากาศดี ๆ รอบด้านแล้ว คุณยังจะได้เห็นอันซีนฟิลิปปินส์อีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นแม่น้ำใต้ดินที่มีความยาวที่สุดในโลก, สัตว์ป่านานาชนิด รวมถึงค้างคาวด้วย นับเป็นความหลากหลายทางธรรมชาติที่หาดูได้ยาก อีกทั้งไม่ควรพลาดกับการนั่งเรือเข้าไปชมความงดงามของหินงอกหินย้อยรูปร่างต่าง ๆ ที่รับรองว่าทำให้จินตนาการของคุณไม่หยุดนิ่งแน่นอน

 7. เมืองดอนซอล (Donsol)

           เมืองดอนซอล มีชายหาดที่สวยงามและขึ้นชื่อเรื่องจำนวนฝูงฉลามวาฬที่มองเห็นได้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะในช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนมิถุนายน แต่ช่วงพีคสุดนั้นอยู่ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์และเดือนพฤษภาคม นอกจากนี้ยังมีป่าชายเลนที่มีความอุดมสมบูรณ์มาก นักท่องเที่ยวจึงนิยมมาล่องเรือมาสัมผัสกับความสดชื่นบริเวณแม่น้ำดอนซอล และในตอนค่ำคืนยังมีหิ่งห้อยนับล้านที่เปล่งแสงออกมาจากเงาไม้ ก่อให้เกิดภาพที่สวยงามมากทีเดียว ที่สำคัญยังหาดูได้ยากในที่อื่น ๆ

 8. ภูเขาช็อกโกแลต (Chocolate Hills)

           ภูเขาช็อกโกแลต ถือเป็นไฮไลท์เด็ดของฟิลิปปินส์ ด้วยภูเขาที่มีลักษณะรูปร่างที่ใกล้เคียงกันเรียงรายอยู่ทั่วเกาะโบฮอลกว่า 1,268 ลูก ทำให้มันเป็นภาพที่งดงามและตระการตาไม่น้อย และความงดงามของแต่ละฤดูกาลยังไม่ซ้ำกัน โดยเฉพาะช่วงที่ภูเขาเปลี่ยนจากสีเขียวสดเป็นสีส้มและสีเหลือง จึงถือเป็นอันซีนฟิลิปปินส์ที่นักท่องเที่ยวให้ความสนใจอย่างมาก นอกจากนี้ยังมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับตำนานการเกิดของภูเขาว่า เป็นผลมาจากการต่อสู้ของยักษ์สองตน ซึ่งเมื่อตนหนึ่งแพ้และล้มตายไป ยักษ์ซึ่งเป็นคู่รักจึงร้องไห้เสียใจจนน้ำตาหยดกลายเป็นภูเขา แต่จากการสำรวจของผู้เชี่ยวชาญบอกว่า มันเกิดความผิดปกติทางธรณีวิทยานั่นเอง

 9. เกาะโบราไกย (Boracay Island)

           เกาะโบราไกย เป็นเกาะที่เต็มไปด้วยสีสันของฟิลิปปินส์ ซึ่งมีนักท่องเที่ยวมาเยือนอย่างเนืองแน่นในทุกปี เพราะไม่ใช่แค่วิวทิวทัศน์อันสวยงาม แต่การเดินทางก็ค่อนข้างสะดวก เนื่องจากมีบริการรับ-ส่งจากสนามบินมายังท่าเรือ จากนั้นจึงนั่งเรือต่อมายังเกาะ อีกทั้งยังมีที่พักบนเกาะมากมายให้คุณได้ค้างคืนชิล ๆ พร้อมทำกิจกรรมต่าง ๆ ได้อย่างเต็มที่ ทั้งดำนำ, ล่องเรือ และในยามราตรียังมีคาเฟ่เล็ก ๆ ให้คุณสนุกกับแสงสียามค่ำคืนด้วย

10. นาขั้นบันไดบานาเว (Banaue Rice Terraces)

           อาจพูดได้ไม่เต็มปากว่ามาเยือนฟิลิปปินส์หากไม่ได้แวะมาที่นาขั้นบันไดบานาเว ซึ่งเกิดจากการแกะสลักภูเขาของชนเผ่า Ifugao เมื่อสองพันปีก่อนเพื่อใช้ในการทำฟาร์ม ซึ่งเป็นที่น่าทึ่งว่าในสองพันกว่าปีก่อนนั้นยังไม่มีเครื่องไม้เครื่องมือที่ทันสมัย ทว่าชนเผ่าเหล่านี้กลับแกะสลักภูเขาทั้งใบได้อย่างสวยงาม และปัจจุบันมันได้กลายเป็นที่ปลูกข้าวของชาวนาที่มีลักษณะเป็นขั้นบันได ก่อให้เกิดภาพที่สวยงามและยังเหมาะแก่การมาพักผ่อนท่ามกลางธรรมชาติสีเขียวอีกด้วย

             ทึ่งกันเลยใช่ไหมล่ะ ไม่คิดเลยว่าประเทศใกล้บ้านเราอย่างฟิลิปปินส์จะมีที่เที่ยวสวยงามเช่นนี้ โดยเฉพาะทางด้านธรรมชาติที่อุดมไปด้วยป่าไม้ ภูเขา ป่าชายเลน ทะเล และนาขั้นบันได งานนี้ใครที่เป็นนักท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ตัวยง ห้ามพลาดเลย

บุคคลสำคัญ/บุคคลมีชื่อเสียงของประเทศ

              

             โฮเซ ไรชัล (Jose Rizal) เป็นนักเขียนและวีรบุรุษคนสำคัญในการต่อสู้เพื่อเรียกร้องเอกราชจากสเปน เขาเสียชีวิตจากการตัดสินโทษระหาร ซึ่งส่งผลให้ชาวฟิลิปปินส์ลุกขึ้นสู้จนขับไล่สเปนออกไปได

            รามอน แมกไซไซ (Ramon del Fierro Magsaysay) อดีตประธานาธิบดีคนที่ 3 ของฟิลิปปินส์ ผู้ที่ทุ่มเทให้กับการต่อสู้เพื่อเรียกร้องเอกราช และอุทิศตนช่วยเหลือผู้ยากไร้ในประเทศเหล่าประชาชนจึงยกย่องให้เขาเป็นวีรบุรุษ และมีการจัดตั้ง "มูลนิธิรางวัลรามอน แมกไซไซ (Ramon Magsaysay Award Foundation)” ขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์และเป็นเกียรติแก่เขา ซึ่งต่อมาก็มีการมอบรางวัล "แมกไซไซ” ให้แก่ผู้ที่ทำคุณประโยชน์ให้กับสังคม โดยรางวัลนี้ก็เปรียบได้ดั่งรางวัลโนเบลแห่งเอเชีย

            คอรีย์ อากีโน (Cory Aquino) ประธานาธิบดีคนที่ 11 ของฟิลิปปินส์ หลังจากเป็นผู้นำประชาชนเดินขบวนประท้วงโค่นล้มอำนาจของอดีตประธานาธิบดีเฟอร์ดินานด์ มาร์กอส และเธอยังเป็นประธานาธิบดีคนแรกของประเทศฟิลิปปินส์และเป็นประธานาธิบดีหญิงคนแรกของทวีปเอเชียอีกด้วย

            แมนนี่ ปาเกียว (Manny Pacquiao) หรือชื่อเต็มว่า เอ็มมานูเอล ดาปิดราน ปาเกียว (Emmanuel Dapidran Pacquiao) นักมวยสากลและนักการเมืองชาวฟิลิปปินส์ เป็นมวยทรหด หมักหนักทั้งซ้ายและขวา อีกทั้งยังเป็นนักมวยชาวเอเชียรายแรกที่ได้ครองแชมป์โลกถึง 8 รุ่น และมักได้รับการติดต่อให้ไปชกที่สหรัฐอเมริกาบ่อยครั้ง โดยมีค่าตัวไม่ต่ำกว่า 30 ล้านบาท 

                  ในปี พ.ศ. 2550 แมนนี่ ปาเกียวได้ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นครั้งแรกในระดับเทศบาลของกรุงมะนิลา แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ก่อนที่ต่อมาในกลางปี พ.ศ. 2553 ปาเกียวได้สมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดซารังกานี ในการเลือกตั้งทั่วไป และได้รับเลือกตั้งด้วยคะแนนทขาดลอยจากคู่แข่งเป็นอย่างมาก

การเดินทางไปฟิลิปปินส์

การเดินทางไปฟิลิปปินส์

การเดินทางไปฟิลิปปินส์ สามารถเดินทางได้โดยเครื่องบินวิธีเดียวเท่านั้น สามารถเดินทางตรงจากกรุงเทพ ไปยัง มะนิลา ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง 30 นาที

การทำหนังสือเดินทาง (Pass sport)

สามารถทำได้สะดวกมากครับ ถ้าพูดแบบย่อ คือ แค่นำบัตรประชาชน แล้วไปทำตามสถานที่ที่ระบุให้ทำได้ ซึ่งดูได้จาก เว็บกรมการกงสุล ได้เลยครับ แล้วชำระค่าธรรมเนียม 1,000 บาท จากนั้นก็สามารถรอรับทางไปรษณีย์ หรือไปรับได้ด้วยตัวเองได้ตามสะดวกครับ หากไปรับเองประมาณ 3 วัน หากส่งทางไปรษณีย์ใช้เวลาประมาณ อาทิตย์นึงครับ ยังไงเผื่อเวลาทำก่อนการเดินทางจะดีมาก

อัตราแลกเปลี่ยนเงินตรา

วิธีที่แนะนำคือให้เอาเงินบาทไทยแลกเป็นสกุล เปโซ จะคิดอัตราประมาณ 1  เปโซ เท่ากับ 0.75-0.80 บาทครับ

การประกันภัยระหว่างการเดินทาง

การประกันภัยระหว่างเดินทาง ก่อนออกเดินทางจากประเทศไทย กรมธรรม์ประกันภัยอุบัติเหตุโดยทั่วๆ ไป จะครอบคลุมไปจนถึงทรัพย์สินส่วนตัวสูญหาย ค่ารักษาพยาบาลในกรณีเกิดบาดเจ็บ หรือเจ็บป่วย และประกันความเสี่ยงชนิดอื่นๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ระหว่างการเดินทาง ซึ่งมีหลายบริษัทรับทำประกันภัยระหว่างเดินทางต่างประเทศ เช่น กรุงเทพประกันภัย, บูพาประกันภัย, นิวแฮมเชอร์ประกันภัย

ปลั๊กไฟในฟิลิปปินส์

ฟิลิปปินส์ : A, B, C 220 V 60 Hz A/B/C

เวลาในฟิสิปปินส์

เวลาในฟิลิปปินส์ เร็วกว่า เวลาในประเทศไทย 1 ชั่วโมง

สายการบินสู่ฟิสิปปินส์

สายการบินไทย สายการบินประจำชาติไทยเรานี่เอง บินตรง ไม่ต้องแวะพักที่ไหนครับ ราคาก็แพงกว่าสายการบินอื่นนิดนึงนะครับ แต่เครื่องดื่มทุกอย่างบนเครื่องกินฟรีครับ

บินตรงสู่สนามบินมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์

Bangkok (สุวรรณภูมิ) – MNL (Daily)

TG 620 BKK 07.40- MNL 11:55

MNL- Bangkok (Daily)

TG 621 MNL 13:05 – BKK 15.20

Cebu Pacific Airline

บินตรงสู่สนามบินมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์

Bangkok (สุวรรณภูมิ) – MNL (Daily)

5J 932 BKK 00.40- MNL 04:55

5J 930 BKK 09.40- MNL 14:00

MNL- Bangkok (Daily)

5J 929 MNL 06:35 – BKK 08.55

5J 931 MNL 21:35 – BKK 23.50

Philippine Airline

บินตรงสู่สนามบินมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์

Bangkok (สุวรรณภูมิ) – MNL (Daily)

PR0733 BKK 09.40- MNL 14:10

PR0731 BKK 13.30- MNL 18:00

PR0737 BKK 17.55- MNL 22:25

MNL- Bangkok (Daily)

PR0730 MNL 09:35 – BKK 12.05

PR0736 MNL 14:15 – BKK 16.45

PR0732 MNL 19:20 – BKK 21.50